Proje Hakkında

KENTSEL KİMLİK ODAKLI MARKALAŞMA: BARTIN ÖRNEĞİ

ÖZET

Kimlik, bir yerde yaşayan kişilere o alana ait olma hissi veren, bir yerin diğerlerinden kolayca ayırt edilmesini sağlayan doğal ya da kültürel unsurlar olarak nitelendirilebilir (Lynch, 1960, Enache ve Craciun, 2013). Kentin varoluşundan günümüze kadar gelen mimari yapıları, açık yeşil alanları, gelenek görenekleri ve sosyo kültürel yapısı kent kimliğinin birer öğesi niteliğindedir. Günümüzde kentler kimlikleri ile ön plana çıkıp tanınırlığını artırmaya çalışmaktadır. Bu da markalaşmayı gündeme getirmektedir.

Ulusal ve uluslararası tanınırlığı sağlamak için marka vazgeçilmez ön koşul niteliğindedir (Enache ve Craciun, 2013). Marka bir isim, sözcük, slogan, renk, sembol, tasarım ya da bunların bir kombinasyonudur (Kotler, 2011; Clifton, 2011).

Destinasyon markası da benzer olarak bir destinasyonu diğer destinasyonlardan ayırt eden ve o destinasyonu tanımlayan isim, sembol, logo, slogan, renk, mimari, kültürel miras, dil, mitler ve efsaneler gibi marka elemanlarının bir araya gelmesiyle oluşmaktadır (Taşçı, 2007). Destinasyon markalaşmasında logo ve amblemler kent kimliği ile örtüşmeli, değer katmalı ve sürdürülebilir olmalıdır (Yenipınar ve Yıldırım, 2016). Marka hem destinasyonun diğer destinasyonlardan ayırt edilmesini sağlar hem de o destinasyonun kalite sembolüdür. Aynı zamanda turistlerin fiziksel ve psikolojik olarak destinasyona çekilmesini sağlar (Yılmaz ve Çizel 2000). Destinasyon markası üzerinde imaj ve kimlik etkili olmakla birlikte destinasyonun tanınırlığını artırmaktadır (Ren ve Blıchfeldt, 2011; İlban, 2008).

Destinasyonlarda marka oluşturmak ve markayı korumak için stratejiler geliştirmek, uzun dönemli planlar yapıp uygulamakla mümkün olabilmektedir. Bu süreçte konu ile ilgili yereldeki kamu kurum ve kuruluşları, özel sektör temsilcileri, sivil toplum kuruluşları ve yerel halkla birlikte koordineli olarak çalışılmalıdır (Günlü & İçöz, 2004). Bu durumda yerel halk servislerine ve turistlere yönelik markalaşma stratejileri geliştirmek ve kamu politikalarını belirlemek mümkün olabilecektir (Vuignier, 2015).

Yer markalaşma stratejilerinde, doğal peyzajda dahil olmak üzere peyzaj imgeleri önemli rol oynamaktadır (Porter, 2013). Kentteki grafik tasarım ürünleri kente ait kültürel ve sanatsal yapıyı yansıtmakta, kentin estetik değerini artırmaktadır (Gibson 2009). Kent mobilyaları da kentin estetik kalitesini artıran aynı zamanda kente fonksiyonel katkıda bulunan ve kent kimliği açısından önemli olan unsurlardır (Güneş, 2005, Aksu, 2012, Yıldızcı, 2001, Paganomi 2012). Bunun yanı sıra çağdaş global şehir markalarının oluşturulmasında ve rekabetçi kimliğin tanıtılmasında sosyal ağlar, interaktif teknoloji, bilgi tabanlı web sayfaları ve interaktif portallar güvenilir ve işlevsel bir şekilde kullanılabilmektedir (Paganomi 2012).

Bu bağlamda, Bartın kenti sahip olduğu doğal ve kültürel peyzaj potansiyeli ile araştırma alanı olarak seçilmiştir. Araştırmanın amacı, Bartın kentinin markalaşma sürecinde stratejilerin ve kimlik odaklı marka elemanlarının belirlenmesi ile somut ürünlerin gerçekleştirilmesidir. Araştırmada, “Markalaşmanın Bartın İli için önemi nedir?”, “Bartın marka kimliği ögeleri nelerdir?” ve “Neler yapılabilir?” gibi sorulara cevaplar aranmıştır. Bu kapsamda;

Markalaşma stratejilerinin belirlenmesi,

Marka kimlik öğelerinin saptanması,

Logo, afiş, broşür tasarımının yapılması,

Kimliği yansıtan kentsel mobilyalardan bank, aydınlatma elemanı, çöp kutusu ve tabela örneklerinin tasarlanıp üretilmesi,

Web sitesinin programlanması ve tasarlanması hedeflenmiştir.

Araştırma altı aşamadan oluşan bir yöntem kapsamında gerçekleştirilecektir. Bunlar, literatür taraması ve alan analizleri; çalıştay yapılması; hedef kitle olan turistlere anket uygulanması; SWOT Analizi; bulguların değerlendirilmesi; sonuç ve önerilerdir.

Araştırma sonucunda Bartın kentinin markalaşma stratejileri ve kimlik bileşenleri belirlenip; markayı temsil eden, kente özgü somut ürünler gerçekleştirilmiş olacaktır. Ayrıca araştırma destinasyon markalaşması ve kentsel kimlik gibi konularda literatüre özgün bir çalışma ile katkı yapmayı hedeflemektedir. Sonuçların araştırma alanına benzer kentlerin markalaşma çalışmalarına altyapı oluşturacağı ve diğer araştırmacılara yardımcı olacağı düşünülmektedir.

KAYNAKÇA

Aksu, Ö. V., (2012). Kent Mobilyaları Tasarımında Özgün Yaklaşımlar. İnönü Üniversitesi Sanat Ve Tasarım Dergisİ, 2(6).

Clifton, R. 2011. Markalar ve Markalaşma. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. İstanbul.

Enache C. ve Craciun C., 2013, The Role of the Landscape in the Identity Generation Process. Procedia - Social and Behavioral Sciences, Cilt: 92, 309 – 313.

Gibson, D., (2009). “Information Design for Public Places”, The Wayfinding Book, Princeton Architectural Press, New York, USA.

Güneş, S., (2005). Kent Mobilyası Tasarımında Disiplinler Arası Etkileşim. Planlama/TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını, Sayı 33, 92-96. lık, İstanbul.

Günlü, E., & İçöz, O. (2004). Turizm: İlkeler ve yönetim. In A. Yüksel, & M. Hançer (Eds), Turizmde bölgesel marka imajı yaratılması ve turizm istasyonları için markanın önemi (pp.289-306). Ankara, Turhan Kitapevi publications.

İlban, M. O. (2008). “Seyahat Acenta Yöneticilerinin Destinasyon Marka İmajı Algıları”. Ege Akademik Bakış. Cilt.8(1), 121–152

Kotler, P. (2011). Kotler Ve Pazarlama, Sistem Yayıncılık, ISBN: 978-975-322-178-9. 346 s. İstanbul.

Lynch, K. (1960). The image of the city. Cambridge Massachussettes, The MIT Press.

Paganoni, Maria Cristina, “City Branding and Social Inclusion in the Glocal City”, Mobilities, 7:1, DOI: 10.1080/17450101.2012.631809, s.s. :13 (2012).

Porter, N. 2013, Single-minded, compelling, and unique’’: Visual Communications, Landscape, and the Calculated Aesthetic of Place Branding. Environmental Communication, Cilt:7, Sayı:2, 231-254.

Ren, C. ve Blıchfeldt B. S., 2011. One Clear Image? Challenging Simplicity in Place Branding. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, Cilt:11, ayı: 4, 416–434.

Vuignier, R. (2015 ). Inter-regional place branding-best practices, challenges and solutions. In S. Zenker, & B. P. Jacobsen (Eds), Cross-border place branding: the case of geneva highlighting multidimensionality of places and the potential role of politico-ınstitutional aspects (pp.63-73). Switzerland, Springer International Publishing.

Yenipınar, U., ve Yıldırım, O., (2016). Destinasyon Markalaşmasında Yerel Simgelerin Logo ve Amblemlerde Kullanılması: Muğla Araştırması. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 13(1).

Yıldızcı, A.C., (2001). Kent Mobilyaları Kavramı ve İstanbul’daki Kent Mobilyalarının İrdelenmesi. I. Uluslararası Kent Mobilyaları Sempozyumu, Bildiriler Kitabı, İstanbul, 29-34.

Yilmaz, Y., & Çizel, B. (2000). Türk turizminde günü kurtarmak değil marka yaratmak, Research Institute of Turkey Tourism, First National Turkey Tourism Symposium, 6-7 Aralık, (pp.455-465), İzmir, Türkiye.